Autor: admin

Bożena DutkiewiczTrycholog

Leczenie łysienia to długotrwały proces, wymagający cierpliwości i konsekwencji. Jego podstawą zawsze powinna być postawiona przez trychologa diagnoza. Dlaczego jest tak ważna? Dlatego, że tylko wnikliwe rozpoznanie problemu pozwala na usunięcie źródeł problemu.

Zdarza się, iż rozwiązania, które są bardzo skuteczne w jednym przypadku, nie przynoszą żadnych efektów w innym. Dlatego też, planując leczenie łysienia, należy uwzględnić wiek, nawyki pielęgnacyjne i styl życia pacjenta. Kolejnym czynnikiem, na który należy zwrócić uwagę dobierając metodę leczenia, jest płeć. Dlaczego? Leczenie łysienia u kobiet przebiega w nieco inny sposób niż u mężczyzn, ponieważ u jego podstaw często leżą inne przyczyny. Naturalne zmiany hormonalne, zachodzące w kobiecym organizmie mają znaczny wpływ na kondycję włosów. Nie bez znaczenia jest także stylizacja włosów, która często osłabia ich kondycję.

Najpopularniejsze sposoby na leczenie wypadania włosów

Jak leczyć łysienie? Jakie są najczęściej stosowane metody? W zależności od źródeł problemu dermatolodzy i trycholodzy najczęściej polecają:

1.Leczenie farmakologiczne

Minoxydyl

Minoxydyl to popularna substancja, polecana przez dermatologów jako środek na łysienie. Stosowany jest miejscowo, w roztworze dwuprocentowym. W Polsce dostępny jest w preparatach takich jak: Loxon 2%, Regaine, Piloxidil 2%. Jego skuteczność nie została ostatecznie potwierdzona, a opinie stosujących go osób są bardzo zróżnicowane. Działanie minoxydylu opiera się prawdopodobnie na hamowaniu wchodzenia mieszków włosowych w fazę spoczynku, dlatego też kuracja minoxydylem może stanowić receptę na łysienie telogenowe. Należy jednak pamiętać, że nawet jeśli leczenie tym preparatem zmniejsza wypadanie włosów – nie zmienia ono genetycznych predyspozycji do łysienia. Właśnie dlatego po odstawieniu leku problem może wrócić lub nawet znacznie się nasilić.

 

Terapia progesteronowa

W niektórych przypadkach, lekarze zalecają stosowanie terapii progesteronowej. Polega ona na wstrzykiwaniu progesteronu w skórę głowy lub miejscowym stosowaniu maści progesteronowej. Przypuszcza się, iż progesteron blokuje enzym, który jest odpowiedzialny za produkcję hormonu powodującego łysienie androgenowe. Należy jednak pamiętać, że jego stosowanie może być bezpieczne jedynie w przypadku kobiet i zawsze powinno odbywać się pod okiem specjalisty.

2. Zabiegi kosmetyczne

W ostatnich latach dużą popularność zdobyły zabiegi kosmetyczne, reklamowane jako skuteczne rozwiązania na wypadanie włosów. Zwykle ich działanie opiera się na pobudzaniu cebulek włosowych do wzrostu poprzez stymulowanie skóry głowy. Które z nich są najpopularniejsze?

Mezoterapia

Najbardziej znanym zabiegiem jest niewątpliwie mezoterapia skóry głowy. Polega ona na wstrzykiwaniu substancji odżywczych lub leczniczych bezpośrednio do skóry. Jakich efektów można oczekiwać, decydując się na mezoterapię? Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Powodzenie terapii zawsze zależy od konkretnego przypadku. U niektórych pacjentów mezoterapia poprawia kondycję skóry głowy, a czasem nawet przyczynia się do zmniejszenia wypadania włosów. Terapia może być skuteczna na przykład gdy pacjent cierpi na łysienie łojotokowe. Leczenie w przypadkach niezwiązanych z problemami skóry głowy niestety rzadko jest skuteczne.

Prądy D’Arsonvala

Kolejnym zabiegiem jest kuracja z użyciem prądów D’Arsonvala. Wykorzystuje ona bezpieczne dla człowieka prądy o natężeniu 300 do 500 kHz. Zabieg poprawia kondycję skóry głowy, pobudzając tym samym mieszki włosowe do wzrostu. Czy terapia prądami darsonvala jest skuteczna? Wykonywana regularnie, w gabinecie kosmetycznym może wzmocnić włosy i zmniejszyć ich wypadanie. Poza gabinetem rezultat będzie znikomy, z uwagi na niską efektywność urządzeń przeznaczonych do domowego użytku.

Elektrostymulacja

Innym rozwiązaniem, mającym przyczynić się do zmniejszenia wypadania włosów jest elektrostymulacja skóry głowy. Najczęściej przeprowadza się ją z użyciem specjalnego grzebienia zakończonego elektrodami, które w trakcie zabiegu dotykają skóry głowy. Elektrostymulacja cebulek włosów wzmacnia je i według producentów grzebienia może przyczynić się do zmniejszenia ich wypadania. Skuteczność elektrostymulacji, tak jak w przypadku innych zabiegów, jest jednak ściśle uzależniona od przyczyn łysienia. Największy efekt może mieć w przypadkach, gdy źródłem problemów jest nieodpowiednio odżywiona skóra głowy.

Przedstawione zabiegi to tylko mała próbka tego, co można znaleźć w ofertach niektórych gabinetów trychologicznych. W moim gabinecie nie stosuję jednak żadnego z nich. Moje doświadczenia z podobnymi zabiegami nauczyły mnie, że nie warto proponować pacjentom rozwiązań o tak niskiej skuteczności. Niewiele osób po ich zastosowaniu odnotowywało u siebie jakąkolwiek poprawę. Ponadto, koszty ponoszone przez pacjentów są zupełnie niewspółmierne do możliwych rezultatów zabiegów.

3. Kosmetyczne terapie trychologiczne

Rozwiązaniem, które często przynosi zadowalające efekty jest terapia kosmetykami trychologicznymi. Najlepiej sprawdza się to u pacjentów z problemem osłabienia czy wypadania włosów. Zwykle jest oparta o indywidualnie dobrany zestaw produktów leczniczych. Mogą to być szampony, odżywki, toniki czy ekstrakty, które dzięki wysokim stężeniom wartościowych substancji poprawiają kondycję włosów i skóry głowy. Warto pamiętać, że ich stosowanie przynosi efekty tylko wtedy, kiedy problem wypadania włosów nie ma głębszych, chorobowych czy genetycznych przyczyn.

4. Leczenie specjalistyczne

Największa szansa na wyleczenie łysienia pojawia się gdy znane są przyczyny wypadania włosów. Jeśli specjalistyczna diagnoza potwierdzi występowanie np. choroby ginekologicznej czy endokrynologicznej, jej wyleczenie będzie wystarczające do zażegnania problemu z włosami. W zależności od typu łysienia zasadne może być wtedy sięgnięcie po terapię hormonalną, specjalistyczną farmakoterapię czy nawet psychoterapię.

Niestety, na niektóre typy łysienia medycyna nie znalazła jeszcze recepty. Można wymienić wśród nich między innymi łysienie plackowate, androgenowe czy bliznowaciejące. Czy istnieją jakieś rozwiązania dla osób borykających się z nieuleczalnym łysieniem? Tak. Osoby cierpiące z powodu trwałej postaci łysienia mają do wyboru kilka opcji. Jedną z nich jest niechirurgiczne uzupełnianie włosów. To metoda, która pozwala na odzyskanie bujnej fryzury, bez konieczności ingerencji chirurgicznej. Tym samym nie pociąga ona za sobą ryzyka niepowodzenia lub powikłań.

Bożena DutkiewiczTrycholog

Dlaczego włosy po chemioterapii i radioterapii wypadają?

Za wypadanie włosów po chemioterapii odpowiadają tzw. cytostatyki. Ich działanie powoduje zahamowanie podziałów komórkowych w organizmie. Ograniczają szybkie namnażanie się komórek nowotworowych, przyczyniając się do ich całkowitego zniszczenia. Niestety, działanie cytostatyków nie ogranicza się jedynie do chorych komórek. Terapia z ich wykorzystaniem powoduje także wyniszczenie zdrowych komórek, wskutek czego osłabieniu ulegają między innymi cebulki włosowe. Zahamowanie podziałów komórkowych, powodowane przez chemioterapię, dotyczy owłosienia w fazie wzrostu (anagenowej), w której zwykle zachodzą szybkie podziały komórkowe, odpowiedzialne za wzrost włosów. Skutkiem działania cytostatyków jest skrócenie fazy anagenowej do minimum. Dlatego też włosy niemal ciągle znajdują się w fazie wypadania (telogenowej) lub fazie przejściowej (katagenowej). Działanie radioterapii jest analogiczne, podczas której nowotwór leczony jest naświetlaniem, powodującym ograniczenie podziałów komórkowych. Mimo, iż w przypadku stosowania radioterapii leczeniem objęty jest jedynie ten obszar ciała, w którym stwierdzono występowanie komórek nowotworowych, radioterapia oddziałuje na cały organizm i również może skutkować całkowitą utratą włosów. 

Czy wypadania włosów można uniknąć?

Wypadanie włosów zwykle zaczyna się po około dwóch tygodniach od rozpoczęcia stosowania chemioterapii lub radioterapii. Zahamowanie wzrostu włosów trwa przez cały okres leczenia, a pierwsze włosy zaczynają odrastać po minimum sześciu tygodniach od jego zakończenia. Niestety, włosy po chemioterapii i radioterapii wypadają niezależnie od ich pielęgnacji. Żadne zabiegi kosmetyczne ani środki farmakologiczne nie są w stanie zatrzymać tego procesu. Tymczasem, pogorszenie wyglądu pacjenta, cierpiącego na nowotwór często przekłada się na osłabienie jego kondycji psychicznej. Kiedy pozbawiona włosów głowa staje się powodem obniżenia samooceny i pewności siebie, warto wybrać rozwiązanie, które pomoże skutecznie ukryć łysinę. 

Jakie rozwiązanie wybrać?

Najbardziej popularnym rozwiązaniem jest chusta, która doskonale chroni skórę głowy przed szkodliwym promieniowaniem UV. Noszona na głowie szybko staje się jednak etykietą, przypominającą o chorobie zarówno osobie chorej jak i jej otoczeniu. Jest zatem odpowiednim rozwiązaniem dla osób, dla których utrata włosów ma drugorzędne znaczenie. Kolejnym, popularnym rozwiązaniem jest stosowanie peruki. Narodowy Fundusz Zdrowia co prawda je refunduje, jednak dla pacjentów nie są one idealnym rozwiązaniem. Najczęściej są mało komfortowe, podrażniają delikatną skórę głowy i zwracają uwagę niezbyt naturalnym wyglądem.

Jakie rozwiązanie proponujemy?

Naszym zadaniem jest wsparcie pacjenta, który potrzebuje siły, motywacji i determinacji do walki z chorobą nowotworową. Jak wiadomo, pozytywne nastawienie i akceptacja własnego wyglądu mają kluczowy wpływ na organizm, który szybciej poddaje się leczeniu i rekonwalescencji. W przeciwieństwie do peruki, stosowana przez nas metoda IMD2G daje choremu pełen komfort przy wykonywaniu codziennych czynności. Fryzura wygląda naturalnie, a pacjent nie obawia się, że uzupełnione włosy zsuną się z głowy. Co ważne, odpowiedni dobór gęstości i długości włosów umożliwia odzyskanie fryzury sprzed choroby, dzięki czemu chory chociaż na chwilę może zapomnieć o nowotworze, nabrać motywacji i siły do walki z chorobą.

Agnieszka ObstawskaStylisyta fryzur

Szukając dla siebie odpowiednich kosmetyków do pielęgnacji włosów z pewnością natknęłaś się na serum. Ta nazwa jest często używana zamiennie dla odżywki czy maski, ale to zbyt daleko idący skrót myślowy. Serum znacznie różni się od wspomnianych kosmetyków, co ma wpływ na zasady jego stosowania. Czym właściwie jest serum do włosów? Przeczytaj mój wpis.

Serum do włosów – składniki odżywcze w wysokim stężeniu

Jeśli przanalizujesz skład klasycznego serum do włosów, to szybko dojdziesz do wniosku, że to po prostu lepiej brzmiąca nazwa dla maski. Tak jednak nie jest. Owszem, serum zawiera praktycznie te same składniki co dobrej jakości maseczka, jednak kluczowe znaczenie ma ich stężenie. Substancje zawarte w serum są dobierane w taki sposób, aby przy minimalnej ilości użytego kosmetyku zagwarantować maksymalny efekt odżywczy.

Właśnie dlatego serum działa znacznie efektywniej niż chociażby maska, wcierka czy odżywka, nawet ta bez spłukiwania. Z drugiej jednak strony za ten luksus trzeba dużo więcej zapłacić, dlatego nie jest to produkt cieszący się dużą popularnością wśród pań.

Czy serum do włosów można stosować zamiennie dla innych produktów?

To jeden z częstych błędów popełnianych przez panie, które próbują na własną rękę poprawić kondycję swoich pasm. W przypadku serum do włosów, podobnie jak innych kosmetyków, świetnie sprawdza się zasada, że co za dużo, to niezdrowo.

Zbyt częste nakładanie serum na włosy przyniesie odwrotny efekt od zamierzonego. Podstawowym składnikiem tego kosmetyku są bowiem proteiny w różnej postaci, które w nadmiarze szkodą włosom i mogą nawet doprowadzić do ich całkowitego zniszczenia.

Właśnie dlatego na rynku kosmetycznym pojawiło się mnóstwo środków „z dodatkiem serum”. Nie są to produkty profesjonalne, służą jedynie do bieżącej pielęgnacji pasm i chwilowego poprawiania ich wyglądu. Wszelkie spraye, mgiełki i szampony mogą być skuteczne, ale nie przywrócą kondycji mocno zniszczonym włosom.

Pamiętaj

Serum do włosów należy dobrać do rodzaju pasm – inne produkty są przeznaczone do włosów przesuszonych, inne do tłustych, jeszcze inne do kręconych.

Czy warto?

Samodzielne sięganie po serum w nadziei, że pozwoli ono odbudować zniszczone pasma, jest w mojej ocenie dość ryzykowne. Często jest bowiem tak, że kuracja nie przynosi żadnych efektów, co zmusza kobietę do kupowania kolejnych kosmetyków, tabletek czy suplementów o rzekomo cudownym działaniu. Nie tędy droga.

Serum, podobnie jak odżywka, maska czy oleje, jest znakomitym kosmetykiem do regularnej pielęgnacji pasm, ale jego stosowanie nie może opóźniać wizyty u trychologa. Jeśli więc Twoje włosy są bardzo zniszczone, wypadają i nic im nie pomaga, umów się na konsultację trychologiczną. Specjalista dobierze takie środki, które rzeczywiście przyniosą dobre efekty – jest to znacznie tańsze i pewniejsze rozwiązanie.

Agnieszka ObstawskaStylisyta fryzur

Rodzaje farb do włosów stosowanych w salonach fryzjerskich

Farbowanie to podstawowa usługa oferowana w każdym salonie fryzjerskim. Ciekawostką jest fakt, że statystycznie na koloryzację decyduje się aż 70% Polek. Profesjonalni fryzjerzy stosują różne farby, które należy dobierać w zależności od oczekiwań klientki, stanu jej włosów oraz zakładanej trwałości efektu koloryzacji. Dziś wskażę Ci, jakie rodzaje farb do włosów są stosowane w salonach fryzjerskich.

Farby nietrwałe

W tej grupie znajdują się wszelkie produkty do koloryzacji, które mają zmienić kolor włosów na krótki czas. Nie muszą to być tylko farby, ale też pianki, żele, lakiery, maskary czy szampony. Farby dzielimy natomiast na jednodniowe i kilkudniowe.

Charakterystyczną cechą takich farb jest to, że nie zawierają one amoniaku i utleniaczy. Dzięki temu są bardzo bezpieczne dla włosów, ponieważ pokrywają jedynie powierzchnię kosmyków, nie wnikając w ich strukturę. Z drugiej strony jest to metoda nietrwała – kolor wypłukuje się bardzo szybko, nawet po jednym myciu.

Pamiętaj

Farby nietrwałe mogą brudzić ubrania, pościel czy ręczniki, szczególnie przez pierwszych kilka dni. Polecam je więc tylko paniom, które chcą zmienić kolor włosów na jeden wieczór.

Farby naturalne

Nazywane są też roślinnymi. Bazą tych farb są produkty pochodzenia roślinnego, najczęściej wyciąg z henny. Henna jest bardzo skutecznym środkiem koloryzującym, który był stosowany już w starożytności. Współczesne farby naturalne zawierają także ekstrakty roślinne, kwasy owocowe i proteiny, są natomiast wolne od amoniaku, silikonów i parabenów.

Pamiętaj

Farby roślinne nie mają zdolności rozjaśniania włosów, a jedynie nadają im naturalny odcień od blondu po miedź. Finalny efekt jest uzależniony od wyjściowego koloru włosów.

Farby półtrwałe

Najczęściej występują pod postacią szamponów lub kremów. Mimo swojej nazwy można te farby określić mianem dość trwałych, ponieważ w zależności od jakości zastosowanego kosmetyku efekt koloryzacji utrzymuje się nawet do 20-25 myć.

Farby półtrwałe bazują na pigmentach, które częściowo przenikają do warstwy korowej włosa. Są więc dość skuteczne w kryciu np. siwych kosmyków. Warto jednak pamiętać, że w ich składzie nie ma amoniaku, dlatego farba nie ma zdolności rozjaśniania pasm. Z kolei niewielka zawartość utleniaczy pozwala zmienić kolor włosów jedynie częściowo.

Pamiętaj

Jeśli na opakowaniu farby jest zawarta informacja o tym, że nie zawiera ona amoniaku, to jest to właśnie produkt półtrwały. Bezpieczny dla włosów, ale nie zmieniający całkowicie ich koloru i utrzymujący się przez maksymalnie kilka tygodni.

Farby trwałe

Zdecydowanie najpopularniejsza grupa produktów. Dobrej jakości farby trwałe znakomicie kryją włosy, w tym siwe, zmieniając ich kolor na praktycznie dowolny odcień (paleta barw jest ogromna). Zaletą tych farb jest to, że kolor nie wypłukuje się nawet przez kilka miesięcy. To zasługa cząsteczek pigmentu, które wnikają w strukturę włosów i tam zmieniają swój rozmiar, dzięki czemu nie można ich wymyć.

Farby trwałe w większości zawierają amoniak i nadtlenki. Dzięki utleniaczowi włosy są rozjaśniane, a następnie barwione na wybrany kolor. Warto jednak wiedzieć, że ostateczny odcień zawsze zależy od naturalnego koloru włosów, dlatego nie należy się do końca sugerować wyglądem modelki na opakowaniu farby.

Pamiętaj

Koloryzacja przy użyciu farb trwałych nie pozostaje bez wpływu na kondycję pasm, przede wszystkim z uwagi na obecność amoniaku w składzie kosmetyku.

Ostatecznego wyboru farby należy dokonać po konsultacji z fryzjerem. Jego obowiązkiem jest ocenienie stanu włosów i zasugerowanie klientce rozwiązania, które będzie nie tylko efektowne, ale także bezpieczne dla pasm. Warto również pamiętać, że farby profesjonalne stosowane w salonach fryzjerskich mają inny skład niż te dostępne w drogeriach.

Bożena DutkiewiczTrycholog

Jakie mogą być przyczyny wypadania włosów i łysienia u kobiet?

Przyczyny łysienia u kobiet to najważniejsze zagadnienie, z którym powinna zapoznać się każda kobieta borykająca się z wypadaniem włosów. Rozpoznanie przyczyny łysienia jest bowiem najistotniejszym etapem leczenia i tylko właściwa diagnoza może przyczynić się do pokonania problemu. Warto wiedzieć, że kłęby włosów na szczotce, poduszce czy w odpływie prysznica mogą świadczyć zarówno o naturalnym wypadaniu włosów, nieodpowiedniej pielęgnacji jak i o poważnej chorobie. Niestety, nie wszystkie typy łysienia, które dotykają kobiety są uleczalne. Decydujący wpływ na oszacowanie szans na całkowite wyleczenie łysienia ma ustalenie źródła choroby.

Kiedy wypadanie włosów powinno niepokoić?

Jako, że włosy naprzemiennie znajdują się w trzech fazach:

Anagenowej, czyli fazie wzrostu włosów,

Katagenowej, czyli w fazie przejściowej,

Telogenowej, czyli w fazie wypadania włosów,

wypadanie włosów jest zjawiskiem zupełnie naturalnym. Trycholodzy i dermatolodzy szacują, że utrata około stu włosów dziennie nie powinna być powodem niepokoju. Nie powinno martwić także zwiększone wypadanie włosów w okresie jesienno-zimowym, o ile nie trwa ono dłużej niż kilka miesięcy. Wypadanie włosów u kobiet może nasilać się także w pewnych okresach życia kobiety i najczęściej jest wtedy związane ze zmianami w gospodarce hormonalnej.

Naturalne przyczyny wypadania włosów u kobiet

Zmiany hormonalne, zachodzące w organizmie kobiety w różnych okresach życia niemal zawsze przekładają się na wygląd włosów. Gra hormonów, która u kobiet jest znacznie silniejsza niż u mężczyzn sprawia, że kobiece włosy są bardziej narażone na okresowe osłabienie i wypadanie. Zmianę w kondycji włosów spowodować może każde zachwianie równowagi hormonalnej, zarówno naturalne jak i wynikające z farmakologicznej regulacji gospodarki hormonalnej.

1. Wypadanie włosów u nastolatek

Pierwszym okresem w życiu młodej kobiety, w którym jej organizm narażony jest na burzę hormonalną jest okres dorastania. W tym czasie we krwi pojawiają się androgeny, czyli męskie hormony płciowe, wytwarzane u kobiet przez jajniki i korę nadnerczy. Ich działanie powoduje pojawienie się włosów w okolicach łonowych i pod pachami. Wahania hormonów przyczyniają się także do nadprodukcji sebum, która może powodować łojotok i przetłuszczanie się włosów. Jednak przetłuszczanie się nie jest jedynym problemem włosów, który dotyka dziewczęta w wieku nastoletnim. Szalejące hormony niejednokrotnie przyczyniają się także do ich wypadania. Wypadanie włosów w tym burzliwym okresie jest zupełnie naturalne i nie powinno niepokoić. Jeśli jednak wypadanie włosów przedłuża się, u jego podstaw mogą leżeć inne czynniki. Warto wtedy zasięgnąć pomocy trychologa.

2. Stosowanie antykoncepcji hormonalnej

Do wzmożonego wypadania włosów może przyczyniać się także przyjmowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej. Nasilenie wypadania włosów jest wtedy zależne przede wszystkim od typu zażywanych pigułek.  Nowoczesne pigułki dwuskładnikowe zmniejszają negatywne oddziaływanie terapii hormonalnej na włosy, nie są jednak one odpowiednie dla wszystkich pań. Kiedy stosowanie pigułek przyczynia się do zwiększonego wypadania włosów warto poprosić lekarza o zmianę tabletek na inne. W wielu przypadkach przynosi to znaczną poprawę. Wypadanie włosów może nasilać się także po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych i zawsze normuje się po upływie kilku miesięcy.

3. Wypadanie włosów w ciąży i po porodzie

Na wypadanie włosów skarży się także wiele kobiet w okresie ciąży i połogu. Proces ten jest ściśle związany ze zmianami hormonalnymi, jakie zachodzą w tym okresie w organizmie. W czasie ciąży, zaburzony zostaje naturalny cykl wzrostu włosa. W zależności od przypadku – włosy mogą zarówno stać się zdrowsze i mocniejsze, jak i osłabione. lch wzrost może zostać spowolniony nawet o 10%. Normalizacja następuje zwykle przed upływem roku.

Inne przyczyny wypadania włosów u kobiet w okresie poporodowym mogą mieć charakter powikłań poporodowych. Zwykle dotyczy to kobiet, które przeszły długi i skomplikowany poród, wskutek czego tymczasowo uszkodzony został gruczoł przysadki mózgowej. W takim przypadku dojść może nagłego i silnego wypadania włosów na całej głowie, jednak utracone wskutek tego włosy zawsze odrastają.

4. Menopauza

Przerzedzenie włosów to często także problem kobiet w okresie klimakterium. Zmiany w poziomie żeńskich hormonów płciowych sprawiają, że skóra staje się cieńsza, uwidaczniają się zmarszczki a także zmieniają się proporcje ciała. Wszystkim tym zmianom towarzyszy osłabienie włosów, które siwieją oraz stają się cieńsze i wypadają. Burza hormonalna, która dotyka kobiety w okresie przekwitania powoduje także napady gorąca, bóle głowy i zaburzenia nastroju, które dodatkowo przyczyniają się do osłabienia włosów. Wiele kobiet w okresie przekwitania decyduje się na hormonalną terapię zastępczą, która skutecznie minimalizuje przykre objawy. Nie jest to jednak jedyne rozwiązanie. Pomocna może być także zmiana diety czy odpowiednia pielęgnacja włosów. Innym rozwiązaniem dla kobiet, które wskutek klimakterium straciły znaczną ilość włosów jest niechirurgiczne uzupełnianie włosów.

Styl życia i nieodpowiednia pielęgnacja

1. Dieta

Włosy wymagają regularnego odżywiania – nie tylko od zewnątrz, poprzez wykorzystanie kosmetyków odżywiających, lecz również od środka. Źle odżywiony organizm najczęściej pociąga za sobą złą kondycję włosów. Nie dziwi więc fakt, że w wielu przypadkach wypadanie włosów u kobiet okazuje się być efektem stosowania rygorystycznych diet odchudzających. Podobne skutki przynosi nieodpowiednio zbilansowana dieta, obfitująca w fast foody, słodycze i gazowane napoje. Zła dieta prowadzi bowiem do powstawania niedoborów witamin i innych ważnych dla kondycji włosów substancji, a zatem – do osłabienia i wypadania włosów.

2. Stres

Często wskazywaną  – i niestety równie często bagatelizowaną  – przyczyną wypadania włosów jest stres. Traumatyczne doświadczenia lub długotrwałe funkcjonowanie w sytuacji stresowej mogą przyczynić się do wzmożonego wypadania włosów. To, czy sytuacja stresowa przyczyni się do zwiększenia wypadania włosów zależy przede wszystkim od indywidualnych predyspozycji. Jak zatem ustalić, czy źródłem Twojego problemu z wypadaniem włosów może być stres? Najlepszym sposobem jest zbadanie poziomu kortyzolu. Podwyższony poziom tego hormonu może świadczyć o psychogennym podłożu łysienia.

3. Stylizacja

Do wypadania włosów może przyczynić się także agresywna termostylizacja. Powszechnie wiadomo, że częste lub nieodpowiednie używanie suszarki, lokówki czy prostownicy pogarsza kondycję włosów. Nie każdy jednak wie, że jeśli gorące powietrze oddziałuje wprost na skórę głowy, negatywnie wpływa również na stan mieszków włosowych i może pociągać za sobą wypadanie włosów.

Do zahamowania wzrostu włosów może doprowadzić także częste stosowanie silnych środków chemicznych. W niektórych przypadkach zabiegi takie jak trwała ondulacja, rozjaśnianie włosów czy nawet farbowanie włosów mogą negatywnie wpływać na stan mieszków włosowych, a co za tym idzie, przyczyniać się do wypadania włosów.

4. Ciasne upinanie włosów

Przyczyną wypadania włosów może być także nieodpowiednie upinanie włosów. Zdrowy włos jednorazowo jest w stanie wytrzymać obciążenie do 100g. Korzeń nadmiernie obciążonego włosa może jednak ulec uszkodzeniu. Długotrwałe i silne naciągnięcie włosów poprzez upinanie ich w koński ogon, używanie nieodpowiednich gumek czy metalowych wsuwek może powodować wypadanie włosów w okolicach uszu i przy linii czoła. Taki sam efekt może spowodować zbyt częste nawijanie włosów na wałki. Długotrwałe naciąganie włosów powoduje nie tylko ich, ale też osłabienie cebulek. Wskutek tego nowo odrastające włosy stają się coraz cieńsze i słabsze.

Chorobowe przyczyny łysienia u kobiet

Jak wspomniałam, okresowe wypadanie włosów u kobiet, związane ze zmieniającą się gospodarką hormonalną jest zupełnie naturalne. Kiedy jednak wzmożone wypadanie włosów utrzymuje się przez dłuższy czas, a uregulowanie poziomu hormonów nie przyczynia się do jego zmniejszenia, może okazać się, że problem jest związany łysieniem. Jakie mogą być przyczyny łysienia u kobiet?

1. Choroby ginekologiczne

Łysienie u kobiet może być powodowane przez choroby, pociągające za sobą zmiany w gospodarce hormonalnej organizmu. Należą do nich przede wszystkim choroby ginekologiczne, związane z zaburzeniem równowagi między męskimi a żeńskimi hormonami płciowymi. Łysienie często towarzyszy wtedy  innym zaburzeniom maskulinizującym, takim jak trądzik, wzrost masy ciała czy obniżony tembr głosu. Objawy te świadczyć mogą o chorobach takich jak zespół policystycznych jajników, torbiele na jajnikach, czy nawet o zmianach nowotworowych.

2. Choroby tarczycy

Kolejną przypadłością, która może powodować wypadanie włosów u kobiet są zaburzenia pracy tarczycy. Tarczyca produkuje hormony regulujące metabolizm i wpływające na tempo przemiany materii, a co za tym idzie – regulujące cykl wzrostu włosa. Wzmożone wypadanie włosów towarzyszy zwykle zarówno niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy. W przypadku niedoczynności tarczycy cebulki włosowe stają się osłabione, a włosy – suche i cienkie. Tej przypadłości towarzyszy także zwiększenie ilości cebulek włosowych, znajdujących się w fazie telogenowej. Jest ich znacznie więcej niż cebulek w fazie anagenu, a co za tym idzie – włosy stają się rzadsze. Co więcej, niedoczynności tarczycy towarzyszyć może także przerzedzenie brwi. Z kolei przy nadczynności tarczycy włosy błyszczą się w nienaturalny sposób i wyglądają jakby były pokryte woskiem. Nadczynność tarczycy powoduje przyspieszenie metabolizmu i – jednocześnie – skrócenie cyklu życia włosa. Ponadto, osoby dotknięte nadczynnością tarczycy narażone są na łysienie dyfuzyjne. Objawia się ono podwyższoną temperaturą ciała i nieregularnym wypadaniem włosów z różnych części głowy. Przypadłość ta dotyka około 50% osób, u których zdiagnozowano nadczynność tarczycy.

3. Anemia

Inną chorobą powodującą wzmożone wypadanie włosów jest anemia. Za wypadanie włosów podczas anemii odpowiada obniżony poziom żelaza we krwi. Borykając się z łysieniem zawsze warto zbadać poziom żelaza we krwi, gdyż jego niedobór może osłabiać włosy nawet wtedy, gdy nie występują inne, charakterystyczne objawy anemii: jak bladość, duszności czy ogólne osłabienie.

4. Łysienie genetyczne

Łysienie genetyczne u kobiet zwykle przybiera postać tzw. łysienia rozlanego. Objawia się ono przerzedzeniem włosów na całej głowie, które może prowadzić nawet do powstania prześwitów, przez które widoczna jest skóra głowy. Często dotyka ono kobiety po menopauzie, jednak może dotknąć także młode kobiety. Predyspozycje do łysienia genetycznego mają przede wszystkim panie, w których rodzinie pojawiały się przypadki wczesnego łysienia.

Inną formą łysienia genetycznego jest także łysienie androgenowe czyli tzw. łysienie typu męskiego, które – wbrew powszechnej opinii – może dotknąć także kobiety. Przyczyna jego pojawienia się jest podobna jak w przypadku łysienia rozlanego. Łysienie androgenowe różni się od łysienia rozlanego przede wszystkim umiejscowieniem. Występuje ono, nie jak w przypadku łysienia rozlanego na całej głowie, a najczęściej zakola, linia czoła i czubek głowy.

5. Łysienie plackowate

Łysienie plackowate to choroba autoimmunologiczna, która dotyka najczęściej osoby w młodym wieku, w tym dzieci. Objawia się ona pojawieniem się bezwłosych plam na skórze głowy. Niestety, jak dotąd nie odkryto przyczyn łysienia plackowatego ani skutecznego sposobu na jego wyleczenie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o łysieniu plackowatym, zapraszam do lektury osobnego artykułu, który poświęciłam temu zagadnieniu.

Postawienie trafnej diagnozy stwierdzającej jakie są przyczyny łysienia pozwala na zastosowanie skutecznej terapii. I choć diagnozowanie przyczyn łysienia może wiązać się z dodatkowymi kosztami (np. koszty badań laboratoryjnych), pozwala ono na zminimalizowanie czasu i pieniędzy wydanych na nieskuteczne środki. W każdym bowiem przypadku najskuteczniejszy sposób radzenia sobie z łysieniem i wypadaniem włosów może być inny, a rozwiązania przynoszące doskonałe efekty w jednym przypadku, mogą być zupełnie nieskuteczne w drugim.

Bożena DutkiewiczTrycholog

O leczniczym działaniu prądu mówi się od wielu lat. Wciąż powstają nowe urządzenia, które mają pomóc w walce z nadwagą, rozstępami, cellulitem, niechcianymi włoskami i tak dalej. Wiele osób szukających sposobu na poradzenie sobie z nadmiernym wypadaniem włosów natknęło się na informację  o prądach darsonvala. Rzekomo jest to jeden z najskuteczniejszych sposobów na szybkie zahamowanie łysienia. Czy tak jest naprawdę? Na czym to właściwie polega? Przeczytaj.

Czym są prądy darsonvala ?

Prądy darsonvala są promieniowaniem charakteryzującym się bardzo dużą częstotliwością drgań. Ich nazwa pochodzi od nazwiska Jacquesa-Arsene d’Arsonvala, francuskiego lekarza i fizjologa, który był wybitnym specjalistą w zakresie badań na leczniczym działaniem prądu elektrycznego. Był także pionierem elektroterapii. Opracowana przez niego metoda jest stosowana już od 1895 roku. Dziś powszechnie wykorzystują ją kliniki dermatologiczne, trychologiczne oraz medycyny estetycznej.

Warto wiedzieć

Częstotliwość prądów darsonvala wynosi od 300 do 500 kHz. Mają one wysokie napięcie, jednak niskie natężenie, dlatego są bezpieczne dla człowieka.

Prądy darsonvala obecnie emitują specjalne urządzenia – bardzo zaawansowane, do stosowania w gabinetach kosmetycznych, oraz małe, które można z powodzeniem wykorzystywać w domu. Sprzęt nie tylko wytwarza promieniowanie elektryczne, ale także ozon. Ten gaz szlachetny ma działanie antybakteryjne i wspomaga gojenie się skóry. 

W czym mogą być pomocne prądy darsonvala?

Zabieg z wykorzystaniem prądów darsonvala najczęściej wykorzystuje się w szeroko pojętej medycynie estetycznej. Szczególnie polecany jest osób mających problem z intensywnym wypadaniem włosów, nadmiernym przetłuszczaniem się skóry głowy, łupieżem. Ponadto terapia prądami może być pomocna w:

Złuszczaniu naskórka

Likwidacji zmarszczek mimicznych i bruzd

Redukowaniu przebarwień

Tuszowaniu blizn

Dezynfekcji skóry

Ujędrnianiu skóry na twarzy, pośladkach czy piersiach

Leczeniu opryszczki

Redukcji rozstępów

Prądy darsonvala często wykorzystuje się także do potęgowania działania kosmetyków i przyspieszania ich wnikania w głębokie warstwy skóry.

Jakich efektów można się spodziewać?

Regularne poddawanie się terapii z wykorzystaniem prądów darsonvala u wielu osób może przynosić efekty. W zależności od konkretnych problemów można liczyć na lekkie zahamowanie wypadania włosów, poprawę jędrności i ogólnego wyglądu skóry czy poradzenie sobie z defektami estetycznymi.

Istnieją jednak wyraźne przeciwwskazania do traktowania pacjenta prądami d’Arsonvala. Zabiegowi nie powinny być poddawane osoby, które:

Chorują na astmę, padaczkę lub alergię

Są w trakcie przechodzenia infekcji

Mają problemy z nadciśnieniem tętniczym

Mają metalowe implanty i inne elementy w ciele

Cierpią na zaburzenia nerwowe

Z prądów nie powinny również korzystać kobiety w ciąży.

Domowa kuracja prądowa?

Na rynku pojawiły się także aparaty do samodzielnego przeprowadzania terapii w domowych warunkach. Są to proste urządzenia przypominające nieco elektryczną szczoteczkę do zębów. W zestawie są różne końcówki nazywane pelotami – wybór konkretnej zależy od tego, która partia ciała ma zostać potraktowana prądami (do włosów przeznaczony jest grzebień). Opinie na temat skuteczności takiego domowego zabiegu są różne – na forach internetowych można się natknąć zarówno na głosy zachwytu, jak i skrajną krytykę.

Osobiście uważam, że inwestowanie dużych pieniędzy w zakup urządzenia, którego skuteczność nie jest potwierdzona nie jest dobrym pomysłem. Pamiętaj, że przyczyn wypadania włosów jest co najmniej kilkadziesiąt i prądy darsonvala, choć w niektórych przypadkach są pomocne, wcale nie gwarantują zahamowania łysienia.

Zanim więc podejmiesz jakąkolwiek decyzję, zgłoś się do trychologa, który określi dokładną przyczynę wypadania włosów. Tylko indywidualna konsultacja pozwoli określić, czy stosowanie prądów darsonvala może przynieść efekt także w Twoim przypadku.

Bożena DutkiewiczTrycholog

Wiele osób, które zauważają u siebie pogorszenie kondycji włosów lub pierwsze objawy łysienia nie wie, gdzie zgłosić się z tym problemem. Warto zatem zdać sobie sprawę, że istnieje metoda dokładnego określania przyczyn wypadania włosów i innych schorzeń w obrębie skóry głowy. Jest to badanie trychologiczne. Na czym ono polega? Kto powinien się na nie zdecydować? Dowiedz się więcej.

Kiedy warto zgłosić się na badanie trychologiczne?

Najwyraźniejszym sygnałem, że z włosami dzieje się coś złego, jest ich wzmożone wypadanie. Przypomnę, że norma dla zdrowego człowieka wynosi do 100 traconych włosów dziennie. Jeśli więc po kąpieli wyjmujesz kłęby włosów z odpływu, to znak, że należy dokładniej przyjrzeć się kondycji włosów.

Przyczyn może być wiele. Źródłem problemu nie musi być choroba czy rozwój łysienia dziedzicznego. Aby dokładnie określić przyczynę, najlepiej od razu zgłosić się na badanie trychologiczne. Gdzie je wykonać? Na pewno nie u dermatologa. Aby przeprowadzić badanie trychologiczne należy zgłosić się specjalisty od chorób włosów i skóry głowy, czyli trychologa. Gabinet trychologiczny znajdziesz praktycznie w każdym większym mieście.

Pamiętaj

Badanie trychologiczne warto wykonać nie tylko wtedy, gdy wypadają włosy. Może być ono pomocne także w sytuacji, gdy zauważysz pogorszenie stanu skóry głowy, np. jej nadmierne przetłuszczanie.

Na czym polega badanie trychologiczne?

1. Kamera trychologiczna

Badanie trychologiczne ma na celu szczegółowe zweryfikowanie stanu włosów, skóry głowy, mieszków włosowych i cebulek. Specjalista wykorzystuje do tego wysokiej jakości sprzęt, czyli bardzo dokładną kamerę i elektroniczny mikroskop. Z wykorzystaniem kamery wykonywane są zdjęcia skóry głowy i mieszków włosowych, które stanowią później podstawę do oceny skuteczności leczenia.

2. Badanie pod mikroskopem

Badaniu pod mikroskopem poddawane są włosy, które wypadły. Celem jest określenie, czy nie doszło do zaburzenia fazy wzrostu włosów. Jako, że włosy rosną zgodnie z naturalnym cyklem postępujących po sobie faz: wzrostu, przejściowej oraz fazy spoczynku. Jeśli cykl zostaje zaburzony, to efektem będzie właśnie wypadanie kosmyków, np. łysienie anagenowe czy telogenowe. Badanie trychologiczne pozwala to rozpoznać i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Jeśli cykl wzrostu włosów nie jest zaburzony, to przyczyny pogorszenia wyglądu pasm należy poszukać w kondycji skóry głowy. To kolejny etap badania trychologicznego. Specjalista sprawdza, czy nie została ona zaatakowana przez jakąś chorobę pasożytniczą, czy nie rozwija się łojotokowe zapalenie skóry, czy mieszki włosowe są odpowiednio odżywiane. Często bowiem wypadanie włosów ma ścisły związek właśnie ze złą kondycją skóry głowy.

3. Badania laboratoryjne

Jeśli kondycja włosów, cebulek, mieszków włosowych i skóry głowy nie wzbudza zastrzeżeń, a mimo to włosy wypadają, konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych. Na podstawie próbki krwi oznaczany jest poziom określonych hormonów, które mogą przyczyniać się do wypadania włosów lub nawet łysienia.

Czy badanie jest bolesne?

Badanie trychologiczne jest całkowicie bezbolesne. Trycholog przykłada jedynie kamerę do głowy i powoli przesuwa ją wzdłuż skalpu i pasm. Badanie jest również bezinwazyjne, a więc nie ma żadnego negatywnego wpływu na organizm.

Profesjonalne badanie trychologiczne pozwala określić ponad 240 różnych chorób skóry głowy i włosów. Pełne badanie daje pełną wiedzę na temat przyczyn problemu włosów czy skóry głowy, co z kolei pozwala wdrożyć skuteczne leczenie.

Bożena DutkiewiczTrycholog

Masaż skóry głowy – panaceum na porost włosów?

Masaż skóry głowy jest jednym z najstarszych sposobów na pobudzenie włosów do szybszego wzrostu. Dobrze wykonany masaż poprawia ukrwienie skalpu, działa rozluźniająco, likwiduje zmęczenie i bóle głowy. Wszystko to ma znakomity wpływ na włosy. Wbrew pozorom nie musisz korzystać z usług profesjonalnego masażysty. Owocny masaż możesz wykonać samodzielnie, w zaciszu domu. Dowiedz się, jak to robić.

Cudowne działanie masażu

Aby zrozumieć potrzebę masowania skalpu musisz wiedzieć, że skóra głowy tworzy naturalne środowisko dla włosów. Wiele problemów związanych z pasmami ma ścisły związek z chorobami skóry, jej złym stanem i zaniedbaniem. Przykładowo: jeśli skalp jest nadmiernie przetłuszczony, to będzie to miało odbicie w wyglądzie włosów. Może nawet prowadzić do ich wzmożonego wypadania.

Skóra głowy, która nie jest regularnie masowana, staje się bardzo naprężona i ściśle przylega do czaszki. To ogranicza przepływ krwi transportującej nie tylko tlen, ale także składniki odżywcze. W efekcie włosy się osłabiają, matowieją, stają się łamliwe i zaczynają się przerzedzać. Wolny wzrost pasm jest więc bardzo często związany ze złą kondycją skalpu – wówczas nie pomoże stosowanie nawet najlepszych kosmetyków, ponieważ kurację należy zacząć od źródła problemu.

Pamiętaj

Większość ludzi masuje skórę głowy nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Klasycznymi przykładami są mycie włosów oraz szczotkowanie.

Jak samodzielnie masować skórę głowy?

Nie jest to wcale takie trudne. Poznaj kilka prostych sposobów:

Masaż podczas brania prysznicu – spłucz głowę, nałóż na włosy szampon lub odżywkę, a następnie przez 1-2 minuty wykonuj ruchy rotacyjne opuszkami palców – zawsze od strony czoła w kierunku karku.

Masaż podczas odpoczynku – gdy oglądasz ulubiony program w telewizji, możesz poświęcić kilka minut swojej skórze głowy. Postępuj identycznie, jak w przypadku masażu pod prysznicem – powoli wykonuj koliste ruchy opuszkami palców przesuwając się od czoła do karku. Możesz dodatkowo aplikować olejek. Nie naciskaj zbyt mocno – to ma być przyjemność. Pamiętaj również, aby nie używać do tego paznokci, które mogą podrażnić skalp i np. pobudzić gruczoły łojowe do intensywnej pracy.

Masaż podczas szczotkowania – szczotkowanie włosów jest znakomitym sposobem na jednoczesne wymasowanie skóry głowy. Oczywiście musisz użyć do tego odpowiedniej szczotki – polecam Ci taką z naturalnego włosia dzika. Szczotkuj włosy od nasady, delikatnie dociskając szczotkę do skalpu. Dzięki temu nie tylko pobudzisz krążenie krwi pod skórą, ale także rozprowadzisz sebum po całej długości kosmyków.

Pamiętaj

We własnym zakresie nie masuj skroni. Są to bardzo delikatne okolice, charakteryzujące się silnym unerwieniem. Masaż skroni należy powierzyć specjaliście.

Najważniejsze zasady masowania skóry głowy

Zebrałam dla Ciebie kilka rad, które pozwolą Ci wykonać efektywny i przyjemny masaż skalpu, bez ryzyka narażenia włosów i skóry na nieprzyjemne konsekwencje:

Masuj zawsze od czoła w kierunku karku 

Unikaj drapania i szorowania skóry głowy, bo może to spowodować osłabienie włosów

Nie masuj skroni 

Wykonuj masaż regularnie, najlepiej codziennie 

Zadbaj o paznokcie – powinny być krótkie i równo obcięte 

Regularnie czyść szczotkę, której używasz do masowania 

Jeśli wypadają Ci włosy, to przed masażem usuń martwe kosmyki np. szczotką 

Pamiętaj również, że masaż przyspiesza wchłanianie składników odżywczych przez włosy, dlatego warto go wykonać także podczas aplikacji domowej wcierki czy wykonywania płukanki.

Bożena DutkiewiczTrycholog

Mimo, że łysienie może dotknąć każdego, niektóre osoby są dużo bardziej narażone na łysienie niż inne. Powodem jest dziedziczność tej przypadłości. Genetyczne łysienie szacunkowo dotyka co drugą osobę zmagającą się z wypadaniem włosów. Kto jest na nie szczególnie narażony?

Łysienie typu męskiego

Najczęstszą postacią łysienia dziedzicznego jest łysienie androgenowe, czyli tzw. łysienie typu męskiego. Dotyka ono nawet 50% kobiet i mężczyzn po 50. roku życia. Przyczyną łysienia jest wrodzona nadwrażliwość mieszków włosowych na działanie dihydrotestosteronu (DHT). DHT to pochodna testosteronu, męskiego hormonu obecnego także w organizmie kobiety. DHT działa na mieszki włosowe powodując ich stopniowe obumieranie. W efekcie włosy wypadają, a w ich miejscu nie wyrastają nowe.

Łysienie androgenowe przebiega inaczej u kobiet i u mężczyzn. Panie najczęściej tracą włosy na czubku głowy – pozostałe części pozostają raczej niezmienione. W przypadku panów łysienie w pierwszym etapie obejmuje skronie i okolicę ciemieniową. W konsekwencji włosy utrzymują się tylko po bokach i częściowo z tyłu głowy.

Typowe objawy łysienia o charakterze dziedzicznym

Odziedziczenie skłonności do łysienia nie jest oczywiście pewne. Jednak już na wczesnym etapie życia mogą pojawiać się wyraźne sygnały wskazujące, że w przyszłości problem przybierze na sile. W wieku około 20 lat niepokojącym objawem jest silny łojotok, któremu towarzyszy łupież, także tłusty. Z czasem włosy stają się coraz słabsze i cieńsze. U mężczyzn pojawia się tzw. wysokie czoło, tworzą się wyraźne zakola.

Nieco mniej czytelne objawy towarzyszą kobietom. U pań w okolicach 30. roku życia może się pojawić gwałtowny ubytek włosów. Genetyczne łysienie u kobiet często przybiera postać tzw. łysienia rozlanego. Włosy wypadają wówczas równomiernie z całej głowy i a fryzura przerzedza się równomiernie na całej głowie. 

Czy genetyczne łysienie można wyleczyć?

Niestety nie, ponieważ ma ono charakter nieodwracalny. Można jednak znacznie spowolnić tempo utraty włosów, a także – gdy pojawią się wyraźne wyłysiałe miejsca – pomyśleć ozabiegu niechirurgicznego przywrócenia owłosienia na głowie.

Zawsze jednak pierwszym krokiem powinna być wizyta u trychologa. Specjalista na podstawie badania – trichogramu – określi dokładną przyczynę łysienia. Jeśli rzeczywiście jest to łysienie typu męskiego, zostanie wdrożone leczenie farmakologiczne lub zaproponowany bezbolesny zabieg uzupełniania włosów.

Agnieszka ObstawskaStylisyta fryzur

Uwarunkowania genetyczne, nieodpowiednia dieta, stres, poród, choroby autoimmunologiczne – to najczęstsze przyczyny łysienia. Zdarza się jednak, że problem z wypadaniem włosów pojawia się w trakcie choroby, wskutek leczenia farmakologicznego. Łysienie polekowe spowodowane jest tym, że niektóre środki źle wpływają na cebulki włosowe, co może powodować ich obumieranie. Długotrwałe przyjmowanie leków czasami prowadzi więc do łysienia. Na szczęście w zdecydowanej większości przypadków jest to stan odwracalny. 

Które leki mogą powodować łysienie?

Jest cała lista środków farmakologicznych, których długotrwałe przyjmowanie prowadzi do skutków ubocznych w postaci wypadania włosów.  Poznaj te najpopularniejsze i najczęściej stosowane:

1. Tabletki antykoncepcyjne

Źle dobrana antykoncepcja może prowadzić do zaburzeń w układzie hormonalnym kobiety, czego klasycznym objawem jest właśnie wypadanie włosów. Często jednak dzieje się odwrotnie: w okresie przyjmowania leku włosy są piękne, silne i lśniące, jednak po zakończeniu terapii następuje gwałtowna utrata kosmyków. Dlatego podczas wizyty w gabinecie ginekologicznym poinformuj lekarza o tym, że w Twojej rodzinie były przypadki łysienia u kobiet. Ginekolog dobierze wówczas najmniej inwazyjne tabletki, które nie powinny mieć wpływu na stan cebulek włosowych.

2. Antybiotyki 

Długotrwała antybiotykoterapia prowadzi do ogólnego osłabienia organizmu, w tym układu odpornościowego i zniszczenia flory bakteryjnej. Efektem takiego stanu może być wzmożone wypadanie włosów. Organizm bowiem w pierwszej kolejności dba o kluczowe narządy i to one otrzymują niezbędne składniki odżywcze – włosy nie są na liście priorytetów. Jeśli czeka Cię długie leczenie antybiotykami, stosuj uzupełniającą suplementację witaminową, zdrowo się odżywiaj i dużo wypoczywaj. 

3. Suplementy diety

Supelmenty diety mogą mieć bardzo dobry wpływ na organizm, ale w zbyt dużej dawce prowadzą do skutków ubocznych, w tym łysienia. Klasycznym przykładem jest witamina A, którą często przyjmują kobiety w ciąży. Regularne zażywanie suplementu z tą witaminą bez nadzoru lekarza może doprowadzić do przedawkowania i wypadania włosów.

4. Leki immunosupresyjne

Leki immunosupresyjne są stosowane przede wszystkim w okresie przygotowania pacjenta do przeszczepu, ale także w leczeniu łuszczycy. Mają zły wpływ na włosy, atakują mieszki i znacznie je osłabiają. Pasma zaczynają gwałtownie wypadać po około 2-3 tygodniach stosowania terapii. 

5. Cytostatyki

Cytostatyki to kluczowy składnik leków przeciwnowotworowych, a więc chemioterapii. Paraliżują one mieszki włosowe i w krótkim czasie prowadzą do całkowitego wyłysienia, nie tylko na głowie. 

6. Antykoagulanty

Antykoagulanty czyli leki przecziwzakrzepowe to leki powszechnie stosowane u pacjentów po zawale, ponieważ obniżają krzepliwość krwi. Typowym efektem ubocznym ich zażywania jest częściowa utrata włosów, którą obserwuje się nawet u połowy pacjentów. 

7. Flukonazol

Flukonazol to popularny lek stosowany w leczeniu grzybicy. Jego zażywanie przez kobiety powoduje zaburzenie wydzielania estrogenów, czego efektem może być łysienie typu męskiego. 

8. Leflunomid

Leflunomid podawany jest pacjentom chorującym na reumatoidalne zapalenie stawów. W dużej dawce może powodować wypadanie włosów – obserwuje się je u około 10% chorych. 

Leki a wypadanie włosów – problem tylko w tracie terapii

Przyjmwane leki wpływają na wypadanie włosów tylko tak długo, jak długo trwa lecznenie. To bardzo dobra informacja dla osób, które obawiają się, że po zakończeniu farmakoterapii ich włosy nie odrosną. Włosy odrastają po zakończonym leczeniu, a czasem nawet jeszcze w trakcie farmakoterapii. 

Jeśli podczas długotrwałego przyjmowania leków zauważysz u siebie nadmierne wypadanie włosów, koniecznie powiedz o tym lekarzowi. Skontultuj się ze specjalistą szczególnie w sytuacji, gdy pojawią się jeszcze inne efekty uboczne, jak nudności, bóle głowy i złe samopoczucie. Czasami wystarczy zmiana leku na mniej inwazyjny, aby całkowicie poradzić sobie z tym problemem.